آبنبات
آبنبات با حل کردن شکر در آب یا شیر برای تشکیل شربت تهیه می شود. بافت نهایی آبنبات بستگی به میزان های مختلف دما و غلظت قند دارد. درجه حرارت گرم باعث ایجاد رسوب سخت قندی می شود، گرمای متوسط باعث ایجاد رسوب قندی نرم می شود و دمای خنک باعث ایجاد آبنبات می شود. کلمه انگلیسی "آبنبات" از اواخر قرن سیزدهم میلادی در حال استفاده است و از واژه عربی به معنی "شکر" ساخته شده است.
تاریخچه آبنبات
منشأ شیرینی جات و شکلات به عنوان یک خوراکی محبوب را می توان در مصریان باستان یافت که میوه و آجیل را با عسل ترکیب می نمودند. تقریباً در همین زمان، یونانیان از عسل برای تهیه برخی شیرینی های خوشمزه استفاده می کردند. اولین آبنبات های مدرن در قرن شانزدهم ساخته شد و تولید شیرینی به سرعت در اوایل قرن 19 به یک صنعت تبدیل شد.
آبنبات در طول تاریخ ضبط شده همواره مورد علاقه شیرین دوستان بوده و حتی در کتب مقدس نیز ذکر شده است. مصریان باستان، میوه، آجیل و شکلات چینی ساخته شده با عسل را که نوعی آبنبات اولیه بود مصرف می نمودند. یکی از قدیمی ترین شیرینی ها، قند جو است که با دانه جو درست شده است. مایاها و آزتک ها نیز هر دو دانه های کاکائو را به دست آوردند و اولین کسانی بودند که معجون شکلات می نوشیدند و از شیرینی های طبیعی استفاده می نمودند. در سال 1519، کاشفان اسپانیایی در مکزیک درخت کاکائو را کشف کردند و آن را به اروپا آوردند. مردم در انگلیس و آمریکا در قرن هفدهم شیرینی قندی آب پز را برای اولین بار مصرف نمودند.
آبنبات های سخت، به خصوص شیرینی های حاوی موادی مانند نعناع و قطره های لیمو، از قرن نوزدهم میلادی رایج شدند. اولین میله های شکلات توسط جوزف فرای در سال 1847 با استفاده از شکلات تلخ، ساخته شد. شکلات شیر برای اولین بار در سال 1875 توسط هنری نستله و دانیل پیتر معرفی شد.
ساخت آبنبات
اگر رایج ترین نوع این خوراکی یعنی نوع شیرین آن را در نظر بگیریم، مواد تشکیل دهنده ی آبنبات، آب و مقدار زیادی شکر است. در واقع محلول بسیار غلیظی از شکر و آب پایه ی اصلی ساخت این خوراکی محبوب می باشد.
معمولا افزودنی ها شامل طعم دهنده ها و رنگ دهنده هایی نیز به این ترکیب اضافه می شود. برخی از محصولات قندی نظیر این خوراکی محبوب از راه لعاب کردن میوه جات و سبزیجات یا مواد خشک همراه با شکر تهیه می شوند.
واژه شناسی آبنبات
نام این محصول خوراکی بی نظیر در کشور های گوناگون به انواع متنوعی از خوراکی ها اطلاق می شود. برای مثال در آمریکای شمالی طیف وسیعی از خوراکی ها شامل آبنبات های چوبی، لیسی، شکلاتی، سرد، سخت، ترش، شور، پاستیل ها، مارشمالو، تافی و آدامس همگی در گروه آبنبات ها قرار می گیرند.
در حالی که در برخی دیگر از کشورها در اروپا یا استرالیا و آفریقا، برای همه ی مواد شیرین و قندی از واژه ی ژنریک کندی استفاده می شود. واژه ی کندی اصلی ترین واژه ای است که در خصوص آبنبات ها خصوصا انواع سخت آن می شنویم اما در برخی کشور ها از جمله انگلستان، آمریکای شمالی و استرالیا این واژه نیز مربوط به نوع خاصی از خوراکی است که ما به آن ها پشمک می گوییم.
آبنبات هایی از نوع خاص
برخی از انواع این خوراکی ها با اهداف دیگری به جز شیرین کردن دهان ساخته و عرضه می شوند. در حقیقت به دلیل خوش خوراک بودن این نوع از تنقلات، می توان چیزهایی به آن ها افزود یا به شیوه ی خاصی تهیه شان نمود تا خواص جانبی نیز داشته باشند.
به عنوان مثال برخی از آبنبات ها به صورت بدون قند و رژیمی ساخته می شوند. در ساخت این محصولات، از شیرین کننده های دیگری به جز شکر استفاده می شود. از جمله ی این مواد شیرین کننده می توان به استویوساید، آسه سولفام، ایزومالت و سوکرالوز اشاره نمود.
برخی دیگر از انواع آبنبات با عصاره هایی مخلوط می شوند که دارای خواص ضد احتقاق و گرفتگی مجراهای مخاطی هستند و در ضمن خاصیت ضدعفونی کنندگی نیز دارند. این محصولات تحت عنوان آبنبات سرماخوردگی تولید و عرضه می شوند و آن ها را معمولا می توانید در داروخانه ها تهیه نمایید. حل تدریجی این آبنبات ها در دهان سبب اثر کردن مواد دارویی موجود در آن ها بر گلو و مجراهای تنفسی دهان و بینی می شود و حاوی ویتامین هایی است که به بهبود سرماخوردگی کمک می کند.
برخی دیگر از انواع این خوارکی ها نیز با هدف خوشبو کنندگی دهان ساخته و عرضه می شوند. بیشتر آن ها دارای خاصیت نعنایی هستند اما طعم های دیگری نیز مانند دارچین، پرتقال و غیره برای خوشبو سازی دهان به کار می رود.
برای خرید انواع هانی استار محصولات قهوه ، نوتلا ،چای سبز ، چای ترش و نسکافه داخل لینک آن ها شوید.